ربایش‌گاه

شب‌ها
شعر تَری می‌شوی
میان گلوی‌ام.
به رُبایش‌گاهِ بازوان‌ام می‌لغزی
و ماهِ مجذوب
بر گِردِ آفتاب، حلقه می‌اندازد.

-میرزاآقا عسگری (مانی)، سپیده‌ی پارسی، ص۱۳

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ