«خوشا شامگاه
که پرده‌ی پلک‌ها بر حیرت‌ام فرود می‌آیند
دریغا بامداد
که شب از سیمای زمین، پس می‌رود»
-میرزاآقا عسگری (مانی)، سپیده‌ی پارسی، ص۳۶
منو
«خوشا شامگاه
که پرده‌ی پلک‌ها بر حیرت‌ام فرود می‌آیند
دریغا بامداد
که شب از سیمای زمین، پس می‌رود»
-میرزاآقا عسگری (مانی)، سپیده‌ی پارسی، ص۳۶