سکون‌ناپذیر

«شعر مانند هنرهای دیگر یک موجود متحرک، بالنده، رشدکننده و سکون‌ناپذیر است که یک «آن» در نقطه‌ای درنگ نمی‌کند و هر لحظه با جوش و خروشی درخور به جلو می‌رود، به بالا می‌کشد، رشد می‌کند و بال‌وپر می‌گستراند.»

-سید محمود سجادی، میلاد و ماندگاری شعر، ص۹

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *