«… واژهها واسطهی ما هستند با جهان بیرون ما تا ما برای درک بهتر و رابطهی بهتر با پیرامونمان از آنان استفاده کنیم. بیگمان، تا وقتی این واژهها علیه ما نشوریدهاند، دستگیر و یاور ما هستند و ما بی وجود آنان پر از ناتوانی خواهیم بود…»
-حسن شکاری، کرانهها، ۱۰۴