«میان این سرگردانی، باز، گاه خود را آن‌چنان بازیافته‌ام که چیزکی از زندگی دریابم.
لحظه‌هایی فرّار و بی‌امان، لحظه‌هایی در فواصل کمیابِ مروری لاینقطع، لحظه‌هایی مشخص و باهویت. پس از آن دیده‌ام که در شعبده‌گاهِ زندگی ما را به عجب ترفندهایی حیران می‌سازند!»
-میهن بهرامی، سفرنامه‌ها، نقدهای ادبی و هنری، روان‌شناسی، ص ۳۵