«من نشستهام کنار پنجرهی خانهی تنهایی، رو به حیاطی افتاده در کمندِ سکوتِ گورآسای صد و هشت پنجرهی خاموشروشن.»
-بهرام مرادی، مردی آنور خیابان زیر درخت، ص ۹
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
دیدگاه *
نام *
ایمیل *
وب سایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
اگر کسی به نظر من پاسخ داد از طریق ایمیل به من اطلاع دهید.